خراسان میدهد بوی مدینه/ خراسان کوه غم دارد به سینه
خراسان را سراسر غم گرفته/ در و دیوار آن ماتم گرفته
*
* * *
* * * * *
* * * * *
* * * * *
* * * *
با نام رضا به سینه ها گل بزنید با اشک به بارگاه او پل بزنید
فرمود که هر زمان گرفتار شدید بر دامن ما دست توسل بزنید
*
* * *
* * * * *
* * * * *
* * * * *
* * * *
نوشید از آن خوشه ی سم بار که امروز / ما را نفریبند به سر م ستی انگور
امام رضا-ع:
کسی که مصائب مارا به یاد آورد، پس بگرید و بگریاند،
در روزی که چشم ها گریانند(روز حساب)، گریان نخواهد شد.
*
* * *
* * * * *
* * * * *
* * * * *
* * * *
دلش دریای خون، چشمش به در بود/ امیدش دیدن روی پسر بود
پدر می گشت قلبش پاره پاره/ پسر می کرد بر حالش نظاره
پدر چون شمع سوزان آب می شد/ پسر هم مثل او بیتاب می شد
پسر از پرده ی دل ناله سر داد/ پدر هم جان در آغوش پسر داد
*
* * *
* * * * *
* * * * *
* * * * *
* * * *
امام رضا-ع:
بیماری، برای مؤمن، رحمت و موجب پاک شدن از گناهان است.
*
* * *
* * * * *
* * * * *
* * * * *
* * * *
کعبه ی اهل ولاست صحن و سرای رضا/ شهر خراسان بُوَد کرب و بلای رضا
در صف محشر خدا مشتری اشک اوست/ هر که در اینجا کند گریه برای رضا
از در باب الجواد می شنوم دم به دم/ یا ابتای پسر، وا ولدای رضا
*
* * *
* * * * *
* * * * *
* * * * *
* * * *
امام رضا-ع:
هرکس در مجلسی نشیند که امر ما در آن زنده می شود، در
روزی که قلب ها می میرند، قلبش نخواهد مرد. مجلس عزای آقا امام رضا رفتی
ما رو هم از دعای خیر بی نصیب نگذار
*
* * *
* * * * *
* * * * *
* * * * *
* * * *
زائری بارانی ام آقا به دادم می رسی ؟ بی پناهم ، خسته ام ، تنها ، به دادم می رسی ؟
گر چه آهو نیستم اما پر از دلتنگیم ضامن چشمان آهوها به دادم می رسی ؟
من دخیل التماسم را به چشمت بسته ام هشتمین دردانه زهرا به دادم می رسی
*
* * *
* * * * *
* * * * *
* * * * *
* * * *
من کیستم گدای تو یا ثامن الحجج / شرمنده عطای تو یا ثامن الحجج
بالله نمی روم بر بیگانگان به عجز / تا هستم آشنای تو یا ثامن الحجج
*
* * *
* * * * *
* * * * *
* * * * *
* * * *
بر در دوست به امید پناه آمدهایم / همره خیل غم و حسرت و آه آمدهایم
چون ندیدیم پناهى به همه مُلک جهان / لاجرم سوى رضا بهر پناه آمده ایم
*
* * *
* * * * *
* * * * *
* * * * *
* * * *
امروز که سر بر حرمت می آیم / انگار تمام عشق کامل شده است
ای ضامن آهو ! به غریبی سوگند / دل کندن از این ضریح مشکل شده است
*
* * *
* * * * *
* * * * *
* * * * *
* * * *
هر چند حال و روز زمین و زمان بد است / یک تکه از بهشت در آغوش مشهد است
حتی اگر به آخر خط هم رسیده ای / آنجا برای عشق شروعی مجدد است