*
* * *
* * * * *
* * * * *
* * * * *
* * * *
غمی
در سینه ام می جوشه امشب / چراغ آسمون، خاموشه امشب
گمونم
پیرن مشکی شو، زهرا علیهاالسلام / به جای مادرش، می پوشه
امشب!
سیاه پوش بیست و هشتمین روز صفر، شانه به شانه آسمان فشرده در ابر مدینه مى گریم.
*
* * *
* * * * *
* * * * *
* * * * *
* * * *
فقدان رسولان، پشت اهالی ایمان را می شکند و عشق را داغدار می کند!
*
* * *
* * * * *
* * * * *
* * * * *
* * * *
به گلها بگویید به اشک ژاله، رخ بشویند و بلبلان را به نوحه خوانی
بخوانید که پیامبر باران، امشب دیگر نمی خندد.
*
* * *
* * * * *
* * * * *
* * * * *
* * * *
در شب رحلت خاتم انبیا، محمد مصطفی (ص) فرشتگان عرش می گریند.
عاشقانش با چشمانی اشک آلود، مرثیه غم می سرایند.
ما نیز در شب رحلت آسمانی اش در سوگ می نشینیم.
*
* * *
* * * * *
* * * * *
* * * * *
* * * *
در شب رحلت پیامبر اعظم (ص)، اشک غم می ریزیم و بی تاب می شویم.
عروج آسمانی اش را تسلیت می گوییم.
*
* * *
* * * * *
* * * * *
* * * * *
* * * *
یا رسول اللّه! امروز ماتم سرای دل را به نام تو، سیه پوش کرده ایم
و نام مبارک تو را با درود و تحیّت بر زبان جاری می سازیم.
*
* * *
* * * * *
* * * * *
* * * * *
* * * *
اى خاتم مهربانى و عشق! سلام بر تو که گام هاى مهتابى ات
شب هاى جهل بشر را به جاده هاى راستى کشاند!
*
* * *
* * * * *
* * * * *
* * * * *
* * * *
یا رسول الله! مثل تو دیگر در پهنه زمین تکرار نخواهد شد،
اما با تکرار صلوات بر تو، نور حضورت را در قلب خود احساس مى کنیم.
*
* * *
* * * * *
* * * * *
* * * * *
* * * *
یا رسول الله! با غروب آفتاب تو، کعبه تا قیامت سیه پوش گشته و زمزم، اشک عزا
به رخسار مکه مى ریزد
...