تو خود ای گوهر یکدانه کجایی آخر / کز غمت دیده ی مردم همه دریا باشد
از بن هر مژه ام آب روان است بیا / اگرت میل لب جوی و تماشا باشد . . .
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
مه من نقاب بگشا ز جمال کبریایی / که بتان فرو گذارند اساس خود نمایی . . .
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
تمام عمر تو نظاره کردی و ما / ندیده ایم دمی آن جمال زیبا را . . .
فرج ظهورش صلوات